Перайсці да зместу

Прыгоды Тэнтэна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Прыгоды Тэнтэна
фр.: Les Aventures de Tintin
Выданне
Лагатып серыі
Жанр прыгодніцкі комікс[d]
Аўтар Hergé[d]
Мова арыгінала французская
Выдавецтва Casterman[d]
Персанажы Тэнтэн[d], Snowy[d], Captain Haddock[d], Cuthbert Calculus[d], Thomson and Thompson[d], Thomson[d], Thompson[d], Piotr Skut[d], J. W. Müller[d], Professor Alfredo Topolino[d], Abdallah[d], Colonel Alvarez[d], Bab El Ehr[d], Marco Rizotto[d], Christopher Willoughby-Drupe[d], Mr. Baxter[d], Mohammed Ben Kalish Ezab[d], Omar Ben Salaad[d], Mr. Bohlwinkel[d], Oliveira da Figueira[d], Fan Se-Yeng[d], Doctor Krollspell[d], Ridgewell[d], Sanzot[d], General Tapioca[d] і Sophocles Sarcophagus[d]
Продажы 275 000 000[1]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Прыгоды Тэнтэна» — серыя коміксаў, створаных бельгійскім аўтарам коміксаў Эржэ.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Першы альбом, «Тэнтэн у краіне Саветаў» (фр.: Tintin au pays des Soviets) быў апублікованы ў 1930 годзе. З 1930 па 1976 гады Эржэ стварыў 24 альбомаў (апошні застаўся няскончаным).

«Прыгоды Тэнтэна» перакладзены на больш 50 моў[2], а некаторыя эпізоды былі экранізаваны: «Тэнтэн і загадка залатога руна» (1961), «Тэнтэн і блакітны апельсін» (1964) і «Нявольнікі сонца» (1969). Першыя два фільмы знятыя па матывах і акрамя галоўны герояў з коміксамі фільмы не маюць нічога агульнага. «Нявольнікі сонца» ж знятыя за сцэнарыям самога Эржэ. У 1990 годзе Стэфані Бернасконі зняў мультсерыял «Прыгоды Тэнтэна», а ў 2011 годзе адбылася прэм’ера фільма «Прыгоды Тэнтэна: Таямніца „Аднарога“» Стывена Спілберга і Пітэра Джэксана.

Галоўны герой серыі — малады газетны рэпарцёр Тэнтэн. Дзякуючы сваёй прафесіі ён падарожнічае па ўсім свеце і становіцца ўдзельнікам займальных прыгод.

Нягледзячы на папулярнасць, «Прыгоды Тэнтэна» ёсць аб’ектам крытыкі. Звычайна крытыцы падвяргаецца стэрэатыпны (на думку крытыкаў, амаль расісцкі[3]) вобраз жыхароў не еўрапейскага свету, адлюстраваны ў ранніх альбомах. У ходзе далейшых перавыданняў альбомаў Эржэ некалькі згладзіў вострыя моманты, а пазнейшыя альбомы наогул вольныя ад расісцкіх стэрэатыпаў.

Персанажы

[правіць | правіць зыходнік]

Тэнтэн і Мілу

[правіць | правіць зыходнік]

Галоўны герой серыі — газетны рэпарцёр Тэнтэн. Век яго не зусім ясны; хутчэй за ўсё, яму не больш за дваццаць гадоў, прычым на працягу ўсяго цыкла ён зусім не змяняецца (у адрозненне ад навакольнага рэальнасці). Дзякуючы сваёй прафесіі Тэнтэн падарожнічае па ўсім свеце і кожны раз становіцца ўдзельнікам займальных, часта рызыкоўных прыгод. Яго пастаянны спадарожнік і верны сябар — факстэр'ер Мілу.

Іншыя персанажы

[правіць | правіць зыходнік]

У цыкле пра Тэнтэна фігуруе блізка 350 персанажаў[4], некаторыя з якіх пераходзяць з аднаго альбома ў іншы. Найважныя з іх:

  • Капітан Хеддок (Haddock) — вялікі аматар выпіўкі (любіць перш за ўсё віскі) і непераўзыдзены майстар вытанчаных лаянак[5]. Адзін з цэнтральных персанажаў комікса. У адным з эпізодаў ён нечакана набывае вялікае спадчыну і становіцца ўладальнікам раскошнага маёнтка Муленсар.
  • Прафесар Турнесаль (фр.: Tournesol — досл. «сланечнік»). Тып глухавата, вечна заклапочанага і вельмі безуважлівага прафесара. Турнесаль — геніяльны вынаходнік, таемна распрацоўвае дзіўныя вынаходкі, часу (але не заўсёды) дапамагаюць Тэнтэну і капітану Хеддоку выходзіць з цяжкіх сітуацый. Магчымы прататып — інжынер і фізік Агюст Пікар.
  • Дзюпан і Дзюпанн (Dupond et Dupont, у англійскіх версіях «Томсан і Томпсан», чые прозвішчы пішуцца па-рознаму, але вымаўляюцца аднолькава) — два вонкава вельмі падобных дэтэктыва-няўдачніка, пастаянна захрасаюць у няёмкае становішча і няўдала маскіруюцца.
  • Б’янка Кастаф’ёрэ (Bianca Castafiore), спявачка, захапляешся мною бельканта і капітана Хеддока. Яе прататыпам, магчыма, была Рэната Тэбальдзі.
  • Роберта Растапапулас — амерыканскі гангстар з мільённымі даходамі Растапапулас («Rastopopolous»), адзін з лютых ворагаў Тэнтэна.
  • Нестар — дварэцкі ў замку Муленсар. Шляхетны, верны Нестар служыць свайму гаспадару капітану Хеддоку ў маёнтку Муленсар. Нестар апісаны як высокі мужчына, у ліўрэі прыслужніка, з носам-бульбай і адвіслымі шчокамі, «што робяць яго падобным на мопса».
  • Генерал Алькасар — дыктатар выдуманай «бананавай» рэспублікі Сан Тэадарас размешчанай у Лацінскай Амерыцы. Яго пастаянным праціўнікам з’яўляецца генерал Тапіёка, якога падтрымлівае дзяржава Бардзюрыя. Генералы па чарзе арганізуюць вайсковыя путчы адзін супраць аднаго.
  • Пётр Шут (Piotr Szut) — эстанскі аднавокі пілот, які ў эпізодзе «Склад коксу» кіруе бамбавіком De Havilland Mosquito і затапляе судна, на якім знаходзіліся Тэнтэн з капітанам Хеддокам. Яшчэ раз ён узнікае ў эпізодзе «Рэйс 714 да Сіднэя».
  • Каррэйдас (Carreidas) — прагны мільярдэр, якога разам з Тэнтэнам і капітанам Хеддокам выкралі зламыснікі (эпізод «Рэйс 714 да Сіднея»).

Спіс коміксаў пра Тэнтэна

[правіць | правіць зыходнік]
1. Тэнтэн у краіне Саветаў — фр.: Tintin au pays des Soviets(1930)
2. Тэнтэн у Конга — фр.: Tintin au Congo (1931)
3. Тэнтэн у Амерыцы — фр.: Tintin en Amérique (1932)
4. Фараонавыя сігары — фр.: Les Cigares du pharaon(1934)
5. Сіні лотас — фр.: Le Lotus bleu (1936)
6. Зламанае вуха — фр.: L'Oreille cassée (1937)
7. Чорны востраў — фр.: L'Île Noire (1938)
8. Оттакараў скіпетр — фр.: Le Sceptre d'Ottokar (1939)
9. Краб з залатымі клюшнямі — фр.: Le Crabe aux pinces d'or (1941)
10. Таямнічая зорка — фр.: L'Étoile mystérieuse (1942)
11. Сакрэт аднарога — фр.: Le Secret de la Licorne (1943)
12. Скарбы Ракама Чырвонага — фр.: Le Trésor de Rackham le Rouge (1944)
13. Сем шкляных шарыкаў — фр.: Les Sept Boules de cristal (1948)
14. Храм Сонца — фр.: Le Temple du Soleil (1949)
15. Тэнтэн у краіне чорнага золата — фр.: Tintin au pays de l'or noir (1950)
16. Палёт да Месяца фр.: Objectif Lune (1953)
17. Шпацыр па Месяцы фр.: On a marché sur la Lune (1954)
18. Справа Турнесаля фр.: L'Affaire Tournesol (1956)
19. Склад коксу — фр.: Coke en stock (1958)
20. Тэнтэн у Тыбеце фр.: Tintin au Tibet (1960)
21. Каштоўнасці Кастаф’ёрэ — фр.: Les Bijoux de la Castafiore (1963)
22. Рэйс 714 да Сіднея — фр.: Vol 714 pour Sydney (1968)
23. Тэнтэн і пікарос — фр.: Tintin et les Picaros (1976)
24. Тэнтэн і Альф-Арт Tintin et l’Alph-Art(1986, перавыдадзены ў 2004) (няскончаны, выданы пасля смерці аўтара)

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ https://www.gamespress.com/Tintin-Reporter---Cigars-of-the-Pharaoh-Discover-the-Limited-and-Colle
  2. ↑ Бельгійські комікси про Тентена одержали свій музей. РІА Новини (2 чэрвеня 2009). Архівавана з першакрыніцы 24 лютага 2012. Праверана 14 жніўня 2010.
  3. ↑ Катерина Берновская «Пригоди Тентена» звинуватили в расизмі // РБК Daily Weekend. — РосБізнесКонсалтинг, 20 ліпеня 2007. Архівавана з першакрыніцы 3 жніўня 2009.
  4. ↑ fr:Plekszy-Gladz#P
  5. ↑ У Францыі нават быў выдадзены слоўнік лаянак капітана Хеддока.
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Прыгоды_Тэнтэна"